I just want to be perfect

Lysander Alastor Rowle

- ślizgon - VII - różdżka sztywna, 11 cali, wianowłostka i pazur sfinksa -
- bogin: twierdzi, że nie posiada - patronus: sowa -
- jasnowidz, uczący się kontroli nad zdolnościami -

Już od małego powtarzano mu, że jest wyjątkowy i lepszy od wszystkich innych. Jako najmłodszy z dwójki rodzeństwa od zawsze był oczkiem w głowie swojej matki. W oczach swojego ojca, nigdy nie był jednak tak dobry jak jego bracia, których nazywano dumą rodziny. Cholerni bliźniacy byli przez głowę rodziny stawiani na piedestale. Gwiazdy Quidditcha, którym blondyn się nie interesował, prefekci którym ślizgon nigdy nie chciał być, członkowie Klubu Ślimaka, do którego Lysander nigdy nie dostał zaproszenia. Zawsze był gdzieś w tyle. Pomimo tego, że w swoim życiu nie musiał się martwić o nic, bo wszystko czego potrzebował, dostawał niemal od ręki, to cały czas musiał udowadniać ojcu swoją wartość.
Zawsze przyjmuje dobrą minę do złej gry. Nigdy nie da po sobie poznać, że za wszelką cenę stara się zdobyć ojcowski szacunek. Na korytarzach chodzi uśmiechnięty i z głową w górze, w duszy czując nieposkromioną chęć zapadnięcia się pod zimną podłogę. Dążenie do perfekcji i odległych ideałów przysłoniło mu to, co tak naprawdę jest w życiu ważne. Odgradza się od ludzi, których uważa za nijakich. Nie potrafiąc się otworzyć, stawia na ironię i sarkazm.
Ma o sobie zbyt wysokie mniemanie. Jest dumny nawet wtedy, gdy wyzywają go od największych nieudaczników. Czasem wpada w paranoję, gdy widzi szepczących po kątach uczniów, chociaż za wszelką cenę stara się udawać, że nie obchodzi go opinia innych. Zawzięty i stanowczy. Zbyt często unosi się gniewem. Zagłusza swoją wrażliwość, stając się osobą obojętną na losy innych. Jest niemiły i mówi to, co chce.

fc: Blu Equis, cytat z Czarnego łabędiza.

Szukamy ciekawych wątków i powiązań. Bierzemy tylko te warte pisania, bo szanujemy zarówno swój czas jak i czas współautora, więc nie chcę go tracić na pisanie czegoś nudnego.