Czasami cisza wywołuje agresję i ciężko mi to ukryć

Scott Keating
Hufflepuff ~ VII rok ~ mugolak ~ bokser amator ~ skryty choleryk

Scott kłócił się z Tiarą Przydziału najdłużej ze wszystkich czarodziejów i czarownic, których na tamten czas przyjmowali do Hogwartu. Cichy sparing trwał ponad cztery minuty i już nawet kadra nauczycielska próbowała w jakiś sposób zainterweniować. Ostatecznie dyrekcja własnoręcznie przekazała Tiarę kolejnemu dziecku, a Scott niechętnie i z nadąsaną miną powędrował w kierunku stołu Hufflepuffu. Nawet po całej tej scenie Puchni przywitali nowego członka bardzo przyjaźnie i Keating poczuł wpijające się w jego komfort zakłopotanie. Nie należał do tego domu, nie potrafił należeć nawet, jakby chciał. Nie był dobry w byciu dobrym.                                      Scott Keating od momentu przydziału próbował sprostać wymaganiom, jakie narzucił na niego Hufflepuff. Jeśli czyjeś zachowanie mu nie pasowało, albo zwyczajnie chciał trochę pomarudzić, przełykał pokusę i zachowywał milczenie. Właśnie dlatego przez większość ludzi uważany był raczej za osobę cichą, podczas gdy w jego głowie panowała istna burza złożona z sarkazmu i niewypowiedzianej prawdy. Były momenty, kiedy ciągłe udawanie najzwyczajniej go przerastało. Zawsze pilnował jednak, żeby te niefortunne chwile słabości zdarzały się przy bliskich mu osobach, które nie skreślą go od razu jako Puchona przy pierwszym niemiłym komentarzu czy drobnym przekleństwie. Przez całe to udawanie Scott uważał się za osobę fałszywą i nie rozumiał, dlaczego ktokolwiek miałby mu kiedykolwiek zaufać, nawet jeśli jego gra aktorska, szkolona już tyle lat, osiągnęła poziom mistrzowski.                                                                                                                   Scott nie dostrzegał jednak swojej bezinteresowności.                                              Chociaż często coś mu nie pasowało, a ludzie czasami sprawiali, że miał ochotę nimi potrząsnąć, Keating nie był w stanie odmówić pomocy. Może była to kwestia wychowania w mugolskiej, naprawdę licznej rodzinie, gdzie żadne czary w niczym nie mogły pomóc, a może mała część jego osobowości, którą upatrzyła Tiara Przydziału, Scott mógł zawsze znaleźć czas dla tych, którzy tego potrzebowali, nawet jeśli nie byli tego czasu do końca warci.                                                                           Między trzecim a czwartym rokiem zaczął trenować boks, próbując znaleźć sposób na rozładowanie irytacji i opanowanie rosnącej w nim agresji. Pomagało to częściowo, zwłaszcza gdy dostał pozwolenie na kontynuowanie treningów również w Hogwarcie, w opuszczonej sali na VI piętrze.