Są osoby, o których się pamięta i osoby, o których się śni

Rufus Riddell

21 XII 2007, Grímsey, Islandia; Ravenclaw, rok VI; krew połowicznie czysta po ojcu Brytyjczyku, połowicznie brudna po islandzkiej matce; metr sześćdziesiąt chodzącego po innych ludziach wypadku; aparycja chłopca; rozczochrana, mocno rudawa czupryna; szesnaście cali, wąsy kuguchara, osika; patronusem piesiec, boginem martwe ciało brata; animag; klub Eliksirów, koło ONMS, koło Astronomów; opiekun jednookiej Liesl

Gdyby to zależało ode mnie, chętnie bym się z tobą zamienił. Wobec tego, co działo się w domu po twoim odejściu, i w mojej głowie także się działo, zimna trumna nie wydaje się wcale taką najgorszą opcją. Wolałbym choćby nie czuć nic więcej i nigdy nie dorosnąć, aniżeli łzy miałyby nadal kapać mi z oczu jak deszcz. I chciałbym, jeśli ktoś dałby mi wybór, leżeć na twoim miejscu, bo ty byłeś uosobieniem sukcesu, a ja jestem chodzącą porażką. Żałuję, że było mi dane się dowiedzieć, na jakim odległym marginesie żyją winni, nawet ci, których winnymi uczynił przypadek jedynie; gdyby to zależało ode mnie, z własnej woli rzuciłabym się pod strumień avady, jeżeli to mogłoby nas uczynić: ciebie – żywym, mnie – lepszym.

Jesteś tam? John?

Nie gryzie, ale płochliwy jest.
Szukam mu braciszka.