Ty jaśniejesz najmocniej

Świat to potwór zębaty, gotów gryźć, gdy tylko zechce.

  — Stephen King

Rosie Weasley

Prawdziwy koktajl genów swych rodziców; mieszanka wybuchowa i pokręcona kombinacja. Ta, która nie zwykła się poddawać nawet kiedy sypią piachem w jej oczy i rzucają kłody pod nogi. Inteligencją przewyższająca niemalże każdego ucznia, ze wszystkich sumów osiągająca stopień wybitny. Czasami może sprawiać wrażenie nieco przemądrzałej i tej która wie wszystko najlepiej jednakże nic bardziej mylnego; młoda panna Weasley jest skora do udzielenia każdemu pomocy a młodsi uczniowie traktują ją często niczym magiczną encyklopedie. Wychowana w świecie czarodziejów jest jednocześnie zafascynowana mugoloznastwem, ogromnie ciekawa świata w którym wychowywała się jej matka. Uwielbia stawiać sobie coraz nowsze wyzwania, poznawać tajemnicze zakątki świata i zgłębiać najmroczniejsze sekrety. Serce Rose zostało po brzegi wypełnione dobrocią i współczuciem. To wyjątkowo empatyczna osóbka, która potrafi wczuć się w każdą możliwą sytuację. Obrończyni uciśnionych i słabszych, brzydząca się jakąkolwiek formą terroru i niesprawiedliwości. Prawdziwa altruistka, która ceni dobro innych ponad swoje i koniecznie chce rozwiązać problemy każdego ze swych bliskich a także osoby, którą widzi pierwszy raz na oczy. Jest całkowicie zwariowana i pakuje się w najbardziej dziwne i kłopotliwe sytuacje. Pewna swojej inteligencji, wartości; posiadaczka wyjątkowo mocnego kręgosłupa moralnego i szlachetnych zasad których nigdy się nie wyrzeka. Jej poczucie humoru momentami bywa złośliwe; jednakże zawsze szczerze i śmiało wyraża swoje opinie nie owijając w bawełnę bowiem uważa to za zbędną stratę czasu. Na lekcjach aktywna; nim profesor zdąży wypowiedzieć pytanie jej ręka błyskawicznie zostaje uniesiona ku górze wyprzedzając każdego innego śmiałka który zebrałby się na odwagę i udaremnił Rosie Weasley zabłyśnięcie podczas zajęć, kolejny raz... Bo przecież panna Weasley jest najlepsza.
Bywa pyskata a czasami niemalże bezczelnie wytyka nauczycielom to co względem niej ociera się o brak profesjonalizmu, niejednokrotnie pakując się w słowne utarczki co jednak nijak nie wpływa na jej wyniki w nauce. Pewna własnych idei, zawzięcie i zapalczywie ich broni. Uparta gorzej niżeli całe stado osiołków i kiedy coś sobie zaplanuje; na Merlina, nic jej od tego nie odciągnie, ni krzyki, prośby czy jakiekolwiek próby przekonywania. Pomimo licznych pokładów odwagi i mądrości, którą z pewnością odziedziczyła po matce Rosalie została także obdarzona paletą paskudnych kompleksów które nie pozwalają jej na częste spojrzenia w lusterko. Tak jak jest pewna piękna swojego wnętrza tak samo powłokę uważa za mało atrakcyjną a wręcz brzydką; w głębi duszy żałując że nie posiada umiejętności metamorfomagii i nie może zmienić się w jasnowłosą piękność z mleczną cerą. Mogłoby się wydawać, że Weasleyówna została obdarzona stoickim spokojem - nic bardziej mylnego. Dziewczyna jest w gorącej wodzie kąpana, impulsywna i buńczuczna. W sytuacjach stresowych bądź kiedy jest wściekła nie ma możliwości by nad sobą zapanowała, za co wielokrotnie się wyklinała. Jej grafik jest ułożony co do godziny; głównie ze względu na duży nakład zajęć noszonych na jej barkach. Pomimo to w jej życie wkrada się często chaos, nie należy bowiem ani do rannych ptaszków ani do osób punktualnych. Nie raz nie dwa spóźniona wbiega na lekcje transmutacji, uśmiechając się jakże niewinnie do surowej pani profesor, jednocześnie eksponując te cholernie urocze dołeczki w policzkach. Rosie, czy ty się kiedyś nauczysz?

DUSZYCZKI ––– ZWIERCIADEŁKO ––– ZAKĄTKI

Jej czekoladowe tęczówki pierwszy raz ujrzały światło dzienne 2 września 2006 roku ––– Odważna i zadziorna Gryfonka; świetna ścigająca, która na miotle czuje się lepiej niżeli na nogach ––– Pilna uczennica VI klasy; Klub Ślimaka, Klub Eliksirów i Pojedynków, Koło ONMS, Przewodnicząca WESZ ––– Młoda, zdolna czarownica półkrwi ––– Patronusem lis; bogin którego śmiertelnie się wstydzi znany tylko jej ––– Różdżka mierzy 11¾ cala, pióro pegaza, sekwoja ––– Właścicielka uroczej Cleopatry i rudej, wyjątkowo wrednej kotki Felki ––– Posiadaczka płomiennie rudych włosów i licznych piegów, których szczerze nienawidzi i wie że niemożliwością jest je wszystkie policzyć ––– Podczas zaklęcia obronnego Riddikulus wyczarowuje fruwające, różowe żabki pomalowane w żółte paski ––– Cięty język i dla kontrastu przeurocze dołeczki w policzkach widoczne nawet w najbardziej delikatnym uśmiechu ––– Niecały metr sześćdziesiąt chudego chucherka zaokrąglonego jedynie w okolicy klatki piersiowej ––– Zjada stanowczo za dużo czekoladowych żabek, które jej zdaniem są najlepszym przysmakiem ––– Panicznie boi się łabędzi, choć skrzętnie ukrywa ów lęk niemiłosiernie się go wstydząc

 ❀❀❀

Bry wieczór! Kto zna ten zna i fajnie, kto nie zna zapraszam do poznania, witam się z trzecią postacią iiii mam nadzieję że jej nie popsułam, że nie jest przerysowana/przeidealizowana i taka Rose przypadnie wam do gustu. Bardzo lubimy handel wymienny choć wolimy wymyślać.. Ukochamy za szalone wątki pełne akcji, szukamy dram, przyjaźni i wrażeń. Buziolki użyczyła Luca Hollestelle; w tytule S. King. Będzie fajnie, chodźcie!